Drewno należy do najstarszych materiałów używanych przez człowieka. Pierwotnie stosowane było jako nośnik energii (spalanie) oraz podstawowy materiał budowlany do budowy chałup i domów mieszkalnych, budowli gospodarczych, kościołów, mostów, a także budowli obronnych. Wykorzystywano pnie o zróżnicowanym zakresie obróbki (z czasem przecinane na polówki), deski, a nawet plecionki z cienkich gałęzi. Przez tysiąclecia budowano z drewna ściany, stropy i dachy, kryte dranicami lub gontem. Drewna używano do wykonywania mebli, sprzętów domowych, naczyń (z czasem w konstrukcji klepkowej) i narzędzi, a także do ogrzewania i oświetlania pomieszczeń (łuczywo). Z drewna budowano środki transportu: lodzie (pierwotnie dłubane w jednym pniu) i okręty, wozy i sanie. Przez dwa stulecia było podstawowym materiałem do wykonywania obudowy górniczej w kopalniach.

Surowiec drzewny – surowiec pozyskiwany przez ścinkę drzew w lesie lub na plantacjach. Po pozyskaniu drewna źródło surowca stanowią: pień, gałęzie lub karpa. Odpady drewna po przetworzeniu (np. po przetarciu mogą być wykorzystane powtórnie – jako surowiec energetyczny (paliwo), lub surowiec do przerobu chemicznego (np. na papier).

Surowiec drzewny jest jednym z najważniejszych surowców organicznych świata. W porównaniu do wielu innych surowców jest odnawialny (dzięki procesom fotosyntezy). Drewno jako surowiec wykazuje dużą podatność na obróbkę mechaniczną, posiada (w porównaniu do innych materiałów) przy mniejszej gęstości lepsze parametry wytrzymałościowe (niż np. metale, ma wysoki współczynnik jakości wytrzymałościowej).

Zasadniczym podziałem surowca drzewnego jest podział na drewno użytkowe i drewno opałowe. Około 50% światowych zasobów drewna przetwarzanych jest na opał. Wskaźnik ten jest większy w krajach rozwijających się, mniejszy w krajach rozwiniętych.

Surowiec drzewny (użytkowy i opałowy) po pozyskaniu leśnicy określają jako drewno okrągłe i dzielą według norm jakościowo-wymiarowych (klasyfikacja jakościowo-wymiarowa, KJW). Przy zakupie drewna z lasu obowiązującą jest norma KJW, przy obrocie późniejszym może być używany również Systematyczny Wykaz Wyrobów (SWW). Drewno przetworzone jest sprzedawane tylko zgodnie z SWW. Do roku 1993 leśnicy i drzewiarze posługiwali się jedną normą (SWW).